W programach powyższych wykorzystuję wiersze autorów, okraszone oryginalną autorską muzyką. Uczestnicy czytają wybrane fragmenty oraz biorą udział w dyskusji, wynikającej z analizy wierszy, dotyczącej autentycznie nurtujących uczestników kwestii. Gdzie to możliwe i sensowne, program wzbogacam oprawą wizualną. Możliwe jest angażowanie uczestników przez wcześniejsze przygotowanie wierszy – udział nauczycieli.Bywa, że wspólnie, na żywo, piszemy nowy wiersz.

Nie robię wykładów. Kreuję pełne empatii spotkanie na gruncie wspólnego, poznawanego na miejscu języka, na gruncie otwartych pytań z dziedzin nieoczywistych oraz dzielenia się przemyśleniami, gdzie każda myśl jest ważna i godna uwagi.

"jeszcze wam miłość w głowach szumi

jeszcze czas się przez palce przelewa

młodzi jesteście

nie słyszycie ginącego drzewa

jeszcze wiatr wam włosy raz czesze raz plącze

dzikie serce łatwo się rozpala

dni płyną wam jak miesiące

same rozchełstane maje"

Będąc w pełni samowystarczalnym sprzętowo, repertuarowo, wykonawczo oraz mobilnym, chętnie odwiedzam szkoły, internaty, bursy, ośrodki wychowawcze by spotykać się z młodzieżą. Czy się nie boję? Zawsze. Ale jestem odważny. I mam poczucie misji. Chcę "psuć komfort picia" moim rozmówcom. Z pełną i nieskrępowaną radością i premedytacją. Ale nie robię wykładów. Nie zanudzam ckliwymi "historiami z rynsztoka". Nie moralizuję i nie nawracam.

Pytam. Słucham. Jestem. Szanuję. To ja uczę się z tych spotkań najwięcej. I ja z nich bardzo dużo biorę. A młodzież to czuje. I chętnie się dzieli, bo dzięki temu czuje się ważna, doceniona, akceptowana.

Jeśli chcesz, również w Twojej szkole czy bursie możemy się spotkać. Na szybko mam do zaproponowania takie programy:

OFERTA DLA SZKÓŁ INTERNATÓW, OŚRODKÓW WYCHOWAWCZYCH – programy do wykorzystania na lekcjach wychowawczych, etyce lub języka polskiego.

- „Ja chciałbym być poetą” – program muzyczno-dyskusyjny oparty na twórczości Andrzeja Bursy, rozważania o wyborze drogi zawodowej
- „Rady pani Girard, czarownicy” – program muzyczno-dyskusyjny oparty na twórczości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, jak kochać i być kochanym oraz o innych emocjach
- „Powołał go Pan na słup” – panel muzyczno-dyskusyjny oparty na twórczości Stanisława Grochowiaka, jak sprostać życiu na trzeźwo i nie zwariować
- „Czemuż innego nie ma świata!” - panel muzyczno-dyskusyjny oparty na twórczości Bolesława Leśmiana, próby odpowiedzi na pytanie „Jak sprawić, by świat był lepszy?”
- „Pogadajmy jak ludzie” – oparta na autorskiej balladzie swobodna wymiana, zorientowana na naukę budowania autentycznych relacji międzyludzkich i międzypokoleniowych, wolnych od behawioralnej niewoli czasów cyfryzacji.

Wszyscy kiedyś byliśmy młodzi. Bolało nas życie, czas stał w miejscu, no i oczywiście - byliśmy nieśmiertelni. Ja również.

Start miałem słaby. Falstart, można rzec. Z edukacją na bakier, z systemem nie w zgodzie, bunt mnie napędzał i rzucał po świecie. Poznałem biedę, własne słabości, pożądliwie szukałem ulgi i sensu w cierpieniu. Zakosztowałem nałogów - alkoholu, narkotyków, papierosów i lęku. Ulegając im, wiele razy zajrzałem w oczy upadkowi i śmierci, by w końcu zrozumieć, że warto żyć. Warto żyć na trzeźwo, świadomie, nie w pędzie za blichtrem tego świata.

Warto kreować swój świat. Własne życie. Wiersze, piosenki, sztuki, powieści - napisałem ich trochę. I jeszcze napiszę. Grałem ludziom i z ludźmi. Radowałem się z nimi i płakałem. Prowadziłem teatr i pracowałem z młodzieżą z pasji. Byłem nawet kaznodzieją! Dziś nadal robię to, bo świat zmienia się nagle i niedelikatnie. Uczę się od młodych ludzi, jak wygląda ich oczami, kiedy moje już słabną.

Mam na imię Piotr. Jestem alkoholikiem i narkomanem. Od trzydziestu lat jestem czysty. Nie piję, nie palę, nie używam żadnych substancji psychoaktywnych.

Uzależniłem się za to od gier komputerowych i smartfona. Gry porzuciłem. Nad fonoholizmem staram się panować. Z latami w trzeźwości przyszły też umiejętności i sposoby radzenia sobie ze słabościami.

Swoje doświadczenie wykorzystuję do pomagania innym. Prowadzimy z partnerką znany w całej Polsce salon kultury niezależnej Kultura na boku, propagując ambitne wartości humanistyczne oraz trzeźwość. Odbywają się u nas różne koncerty oraz dyskusje i grupy wsparcia. Mamy wielu młodych sympatyków i przyjaciół.

Od kilkunastu lat współpracuję z Bursą Szkolną w Bełchatowie, gdzie goszczę z programami artystycznymi oraz warsztatami profilaktycznymi.